"In alle dingen"

Smeek- of vraaggebed is geen sinterklaasgebed. Het is niet zomaar vragen wat je graag zou hebben, zoals het kind dat een speeltuig kiest in de speelgoedwinkel. Het vraagt inderdaad een reële vrijheid en  nederigheid. Echt vragen is een getuigenis van vertrouwen, van uit handen geven. Immers, wie vraagt kan wel eens verhoord worden. En wie de vraag stelt, kan niet tegelijkertijd ook het antwoord geven. Met andere woorden, het antwoord kan best wel eens anders uitvallen dan wat jij verwacht had.  Misschien word je wel uitgenodigd om evidenties in vraag te stellen, om jezelf te veranderen, of gaat het antwoord een totaal andere richting uit dan wat jij verwacht had. Ø   Als je, bijvoorbeeld, vraagt dat je beter zou overeenkomen met deze of gene persoon, kan het antwoord dat je in gebed gegeven wordt misschien wel zijn dat jij je in de eerste plaats anders dient op te gaan stellen in die relatie. Nikolaas Sintobin sj

6de zondag na Pasen Handelingen 10,25-26.34-35.44-48      1 Johannes 4,7-10      Johannes 15,9-17   Wat is je diepste verlangen Waarvoor zou je naar de andere kant van deze aardbol trekken om het te vinden? Waar heb je alles voor over? Wat een vraag … Uiteraard is het antwoord verschillend voor elk van ons. Maar het is wel een vraag die we allemaal op de een of de andere manier in ons meedragen, als een droom, een onuitgesproken verzuchting. En doorgaans heeft het te maken met geluk, met duurzaam geluk, met alomvattend geluk. Welke ook de concrete vorm daarvan mag zijn. We weten allen dat het niet makkelijk is om dit verlangen te bevredigen. Als je de publiciteit mag geloven, heeft het te maken met geld, mooie kleren, lekker eten, een mooi huis, een leuke job, een goede gezondheid, een goede relatie, een slanke lijn, lachende kinderen, afwezigheid van problemen … Het staat als een paal boven water dat al die zaken belangrijk en goed zijn, en ook daadwerkel

Hieronder vind je een citaat uit het dagboek van Etty Hillesum, een joodse vrouw die stierf in Auschwitz. Haar concrete leven heeft getoond dat onderstaande woorden niet zomaar loze woorden waren. "Al onze zorgen zijn moties van wantrouwen tegenover God." Etty Hillesum

Smeek- of vraaggebed is geen sinterklaasgebed. Het is niet zomaar vragen wat je graag zou hebben, zoals het kind dat een speeltuig kiest in de speelgoedwinkel. Het vraagt inderdaad een reële vrijheid en  nederigheid. Echt vragen betekent dat je je kwetsbaar opstelt, want in een verhouding van afhankelijkheid. Je erkent dat je de hulp nodig hebt van een ander om te groeien in leven. Je spreekt uit dat je het niet op je eentje kan, dat je bijstand vraagt.  Echt vragen in gebed, betekent dus dat je je autonomie voor een stuk uit handen geeft en dat je je toevertrouwt aan Gods voortdurend scheppende en dus onvoorspelbare liefde.  Nikolaas Sintobin sj

  Dit jongetje moet iets (goed) doen waar hij helemaal geen zin in heeft. Hij vindt een geschikt truukje om ermee om te gaan.   Wat helpt jou om iets te doen dat op zich wel goed is maar waar je helemaal geen zin in hebt?

Enkele jaren geleden las ik Anthony De Mello’s boek Sadhana, een weg naar God. Daarin beschrijft hij een wijze van bidden die de heilige Teresa van Avila aanbeval. Het is een bedrieglijk eenvoudige wijze van bidden: Stel je voor dat Jezus naar je kijkt, liefdevol en nederig, m.a.w. ga ergens zitten en laat Jezus je aankijken. Toen ik dit soort van gebed voor de eerste keer uitprobeerde, beeldde ik me in dat Jezus me recht aankeek, van heel dichtbij, met liefdevolle en bescheiden ogen. Ik voelde me onbeholpen en verlegen. Mijn eerste reactie was achteromkijken naar wie er achter mij stond. Ik keerde me weer om en Jezus keek nog altijd naar mij met oneindige liefde en met een glimlach die mijn hart verschroeide, en ik begon te wenen. Ik was niet voorbereid op de kracht van die blik. In mijn leven heb ik heel wat afbeeldingen van Jezus gezien die vanaf het schilderij of de icoon recht naar de toeschouwer keken. Maar daarvan ging altijd een strenge en plechtige indruk uit; als

 In deze vlog leg ik kort en bondig uit waarom het zonde-begrip helemaal deel uitmaakt van de Blijde Boodschap.  Veeleer dan een ondraaglijke last, is het, welbegrepen, bron van nieuw leven. Het biedt perspectief op vergeving en dus op vernieuwde vrijheid.

De ervaring leert dat liefde niet aangeboren is. Je kan wel leren liefhebben. Maar hoe? Augustinus van Hippo (354 – 430) beantwoordt deze vraag met één woord: het Latijnse werkwoord voor beminnen amare . Hij gebruikt hierbij twee vormen van dit Latijnse woord: amare (beminnen) en amari (bemind worden). Augustinus onderscheidt drie trappen in de liefde. De eerste trap in de liefde is amare amari : ervan houden bemind te worden. Je ontdekt wat liefde is door liefde te ontvangen. De baby wordt ingewijd in de ervaring van het liefhebben omdat zijn ouders hem dag in dag uit liefde geven. In deze eerste fase van het leerproces is liefde vooral iets wat je krijgt. De tweede trap is amare amare: ervan houden te beminnen. Je hebt ervaren hoe prettig en deugddoend het is om liefde te ontvangen. Je verlangt nu ook zelf liefde te geven. Je vindt het daarbij belangrijk dat het goed voelt. Dat je liefde gewaardeerd en beantwoord wordt en dat je er warmte en geborgenheid bij ondervindt.

“ De tenen van God. Mijn schizofrenie ”. Zo heet het autobiografische boek van Michel Mestrum (ISBN 978 90 6445 881 1). Michel is ervaringsdeskundige. Na een jarenlange opname in de psychiatrie is hij erin geslaagd om zijn zelfstandigheid te herwinnen. Verstandig en talig als hij is, weet hij het onvatbare van zijn psychose haarscherp te verwoorden. Zijn kracht haalt Michel in belangrijke mate uit zijn geloofsleven. Hieronder vindt u enkele sterke citaten. “ Partir c’est mourir un peu  (weggaan is een beetje sterven) zeggen   de Fransen, maar de werkelijkheid overtreft vaak die kerngedachte. Zou de kunst van het leven erin kunnen bestaan om elk moment weer afscheid te nemen van alles wat ons bezighoudt en van wat ons dierbaar is? En moet die levenskunst dan niet van kleins af aan geleerd en begeleid worden?  Moeten we ook leren afscheid te nemen van het beetje leven dat we moeizaam voor onszelf verworven hebben? Wordt ons niet zo gaandeweg de zin van het bestaan geopenbaard als ee

Dit is de derde en laatste webinar naar aanleiding van de publicatie van mijn boek " Bidden met de Bijbel ". De eerste webinar handelde over de vraag " Hoe zo bidden met de Bijbel dat je God rechtstreeks kan ontmoeten? " De tweede ging over " Bidden met de Bijbel, een school in menselijkheid ". In dit derde webinar neem ik je mee, stap voor stap, in het verhaal van de leerlingen van Emmaüs om er al contemplerend mee te bidden. Klik op onderstaande YouTube om te ontdekken wat dat is en om te ervaren wat het met je doet. 

Onderstaand citaat komt uit een brief van Ignatius van Loyola aan Francisco de Borja, hertog van Gandía en onderkoning van Spanje. Ignatius schreef deze brief aan Francisco kort nadat deze, eerst in geheim,   jezuïet was geworden. Hij was toen nog steeds onderkoning van Spanje. De later heilige Francisco de Borja sj besteedde vele uren per dag aan gebed. Té veel, vond Ignatius. Hij schrijft :   “ Ik verkies dat de helft van die tijd omgezet wordt in studietijd, want de kennis … blijkt altijd heel belangrijk of nuttig voor de toekomst. Besteed die tijd voor het bestuur van uw staat, voor geestelijke gesprekken … Het leidt geen twijfel dat er meer verdienste is voor de ziel en meer genade als ze van haar Heer kan genieten in verscheiden activiteiten en op verschillende plaatsen, eerder dan in één enkele …” (20 september 1548) God kan je vinden in alle dingen , niet alleen in gebed.

Jacques Lusseyran werd geboren 1924 in Parijs. Amper 8 jaar oud werd hij, door een ongeval, blind. Snel ontdekt hij een nieuwe bron van licht. Het laat hem toe om   op een andere manier te kijken naar de werkelijkheid. Dieper en scherper dan voorheen. Tijdens de oorlog ging hij in het verzet en kwam aan het hoofd te staan van een netwerk van meer dan 600 mensen. Hij kwam in Buchenwald terecht en overleefde. In zijn autobiografie “ Et la lumière fut » (Editions du Félin, 2005) doet hij zijn verhaal. Aangrijpend door de levensdrang en de authentieke   menselijkheid. Ook door de spiritualiteit waarvan het getuigt. Ik deel graag enkele uittreksels met u waarin deze uitzonderlijk begenadigde man vertelt hij hoe kijkt naar het leven en de mensen (de vertaling is van mijn hand). In 2007 werd een Nederlandse vertaling gepubliceerd (Het teruggevonden licht) bij uitgeverij Christofoor. In Buchenwald hadden we er die rijk waren. Maar het was aartsmoeilijk om ze in de massa op het spoor te kome

  Ooit al iets gelijkaardigs meegemaakt? Langs welke kant? Zou je het graag kunnen ervaren?

Paus Franciscus biedt ons een heel nieuwe weg aan voor vernieuwing, en dit speciaal voor de Kerk. Vernieuwing mag voor hem niet betekenen dat men zijn tijd verprutst met structuren of dat men nog iets nieuws gaat opzetten. Vernieuwing betekent veeleer dat men de centrale plaats van Christus terugwint. En dit, op zijn beurt, vraagt een totaal nieuwe geest en een volkomen nieuw hart. De vernieuwing die Paus Franciscus ons voorhoudt is de bekering van het hart. Dit kan maar als we onze weg samen met Jezus gaan en in nauw contact blijven met Hem. Daarom   blijft hij erop aandringen dat we elke dag een passage uit het Evangelie lezen, daarover nadenken en bidden; of we nu in tram of trein zitten, of thuis zijn. Dit is met Jezus optrekken. Als we dit soort van engagement om iedere dag met Jezus op weg te gaan op ons nemen, dan beginnen we te leven in een wereld van genade. En dit is meer dan vertrouwen op menselijke inspanningen. Als Jezus mee met ons op weg gaat, onze gids is, dan z

“ De tenen van God. Mijn schizofrenie ”. Zo heet het autobiografische boek van Michel Mestrum (ISBN 978 90 6445 881 1). Michel is ervaringsdeskundige. Na een jarenlange opname in de psychiatrie is hij erin geslaagd om zijn zelfstandigheid te herwinnen. Verstandig en talig als hij is, weet hij het onvatbare van zijn psychose haarscherp te verwoorden. Zijn kracht haalt Michel in belangrijke mate uit zijn geloofsleven. Hieronder vindt u enkele sterke citaten. “Naar mijn mening is het alsof er in de levensfase van mijn ziek-zijn al stilaan iets doorschemert van het overweldigende leven dat na dit leven komt. Een stille, lieve bevangenheid stijgt uit boven mijn waanbeelden en doet die glimlachen. En het lijkt alsof God in de mens al iets prijsgeeft van het grote mysterie als wij heel dicht bij het diepste psychisch lijden komen. Leven bewijst dat psychose geen einde is, maar een voorbereiden ervan.  Mijn geloof leert mijn ziekte praten. Mijn ziekte leert mij zwijgen …, nu mag ik ver he

In onderstaande video gaat Rick Timmermans in gesprek met Nikolaas Sintobin sj over roeping: wat is dat, wie heeft er een roeping, hoe kom je erachter waartoe je geroepen bent, enzovoort.

Wijlen Peter-Hans Kolvenbach sj, voormalig algemeen overste van de jezuïeten, legt uit waarom kandidaten voor de Sociëteit van Jezus het vandaag veel makkelijker hebben dan enkele eeuwen geleden. Een vleugje humor op roepingenzondag!

Het gebed mag dan de ontmoetingsplaats zijn van mens en God, dat wil niet zeggen dat het enkel maar bovenmenselijk is. Integendeel, het gebed nodigt juist uit je menselijkheid ten volle te beleven. In deze tweede webinar over "Bidden met de Bijbel"  toont Nikolaas Sintobin sj aan hoe het ignatiaanse Bijbelgebed een school is in menselijkheid. Klik hier om het boek "bidden met de Bijbel" van Nikolaas Sintobin sj te bestellen. Klik hier voor de uitgeschreven tekst van deze webinar. Klik hier om het boek "bidden met de Bijbel" te bestellen.

Pierre Favre sj is een van de medestichters van de Sociëteit van Jezus. Hij is een meester in het geestelijk leven. Met hart, ziel en lijf gegeven aan God. En met de beide voeten op de grond … Genade “ Vraag de genade voor de kleine dingen en je zal er vinden om de grotere te realiseren, erin te geloven en te hopen. Kijk goed naar de allerkleinste. Weeg ze af, denk na over hoe je ze zal benutten en de Heer zal je er grotere geven. Ga aan het werk en geef je helemaal aan wat mogelijk wordt gemaakt door een genade die God je geeft. En de Heer zal je grotere genades geven die je in staat zullen stellen jezelf te overstijgen. Velen (en het is mijzelf vaak overkomen!) trachten de genade te verkrijgen om meer universele werken te verwezenlijken en verwaarlozen tegelijkertijd de concrete taken waarvoor ze makkelijk de genade kunnen vinden. Velen denken aan wat bijna onmogelijk is en bekommeren zich nauwelijks om het werk dat op hen ligt te wachten. Het geloof wordt je voorgesteld als een